O doświadczeniu mistycznym i obecności Maryi

Stwierdzenie faktu poszukiwania elementu przeżyciowego w religii - poszukiwania gorliwego, chociaż niekiedy i bezkrytycznego - staje się czymś coraz bardziej oczywistym. Po materialistycznych i ateistycznych modach ubiegłych dziesięcioleci nadszedł radykalny zwrot w stronę świata ducha. Dziś raczej podkreślanie aspektów życia wychodzących poza poznane prawa fizyczne jest w "modzie", a masowy zalew literatury poświęconej najprzeróżniejszym "dziwnym", "niewytłumaczalnym", "paranormalnym" zjawiskom jest tego najlepszym dowodem. Takie słowa jak "mistyka", "stany mistyczne", "doświadczenie mistyczne" robią zawrotną karierę, jakby służyły obecnie psychologicznemu odreagowaniu czasów, gdy używano ich w charakterze obelg.

Masowość tego zjawiska nie zawsze idzie jednak w parze z odpowiednią - choćby elementarną - osobistą refleksją teologiczną, a nawet nie zawsze towarzyszy jej zwykła wierność odziedziczonej tradycji chrześcijańskiej. Stąd pilna potrzeba wprowadzania krytycznych rozróżnień, chrześcijańskiego rozeznania i eklezjalnej interpretacji powszechnej tendencji do poszukiwań religijnych przeżyć.