Okres Wielkiego Postu, podobnie jak czas Adwentu, nadając tym kilku tygodniom specyficzny charakter pokuty i nawrócenia, wyraża i pomaga przeżyć prawdę ważną dla nas w każdym dniu roku. W okresie czterdziestodniowego przygotowania do Świąt Paschalnych poznajemy głębiej naturę grzechu, potrzebę przemiany własnego życia i konieczność zadośćuczynienia za popełnione zło. Wchodzimy odważniej i bardziej radykalnie na drogę nawrócenia. Duch Święty przygotowuje nasze serca do udziału w paschalnej tajemnicy Chrystusa. On, Duch Prawdy, ukazuje nam w krzyżu Chrystusa zło grzechu, a przez zmartwychwstanie Zbawiciela daje nam udział w zwycięstwie nad grzechem. Umieranie dla grzechu, aby żyć w zjednoczeniu z Chrystusem – to paschalne zadanie dla każdego chrześcijanina. To również podstawowa prawda o całym życiu uczniów Chrystusa.
Klimat Wielkiego Postu ma wpływ także na sposób przeżywania Różańca. Kto odmawia kolejne jego części, ten przeżywa głębiej zawarte w nim prawdy. Zbawiciel bowiem narodził się, aby człowieka wyrwać z grzechu. Naucza! i uzdrawiał, aby objawić nam tajemnicę nieprawości i tajemnicę prawdziwego życia, czyli życia z Bogiem. Cierpiał męki i umarł na krzyżu dla naszego zbawienia. Wreszcie zmartwychwstał, pokonując szatana, śmierć i grzech, a także otwierając dla nas perspektywę życia wiecznego. To misterium pomaga nam przeżywać Maryja. Ona umacnia naszą wiarę, nadzieję i miłość, aby nasze nawrócenie było prawdziwe, a nasze przylgnięcie do Jezusa – pełne.
Różaniec, podobnie jak modlitwa brewiarzowa, uświęca różne pory dnia i roku. Jest odmawiany w każdym niemal miejscu, w każdym czasie, przy okazji zwyczajnych czynności i podniosłych uroczystości. Stąd pomysł, aby – na wzór brewiarza – rozważania poszczególnych części Różańca podzielić na okresy roku liturgicznego: Tomy I i II zawierają czas zwykły w ciągu roku. Tom III obejmuje okres Adwentu i Bożego Narodzenia. Tom IV to czas Wielkiego Postu i Wielkanocy. Tom V odwołuje się do wspomnień świętych i błogosławionych.
Zawarte w poszczególnych tomach teksty są owocem modlitwy i kontemplacji tajemnic życia Jezusa i Maryi. Znajdziemy tu rozważania napisane przez ludzi świętych i znanych, uczonych i prostych, dojrzałych i młodych, duchownych i świeckich, wiernych różnych stanów i zawodów. W ten sposób możemy doświadczyć, że – jak pisze św. Jan Paweł II w liście o Różańcu – „ta prosta modlitwa różańcowa pulsuje niejako życiem ludzkim” (Rosarium Virginis Mariae, 25).
