Matka Boża z Guadalupe. Patronka cywilizacji miłości
Matka Boża z Guadalupe ukazuje, w jaki sposób najstarsze objawienia maryjne odmieniły losy całego kontynentu, który wydawał się stracony dla chrześcijaństwa. Dziś Matka Boża z Guadalupe jest głęboko zakorzeniona w sercach mieszkańców obu Ameryk, podobnie jak Matka Boża z Jasnej Góry od wieków jest jednym z fundamentów polskiej tożsamości. Autorzy wyjaśniają, jak objawienie Maryi, jej wciąż aktualne przesłanie jedności i nadziei oraz niezwykły wizerunek, zainspirowały religijną i kulturową przemianę, która przyniosła pojednanie cywilizacji targanej konfliktami. Wybierając Juana Diego, zwykłego człowieka, Matka Boża pokazała, że osoby świeckie odgrywają kluczową rolę w ewangelizacji kultur i narodów.
Objawienie się Matki Bożej z Guadalupe uznawane jest za najważniejszy moment w życiu Juana Diego, ale często mówi się o nim także jako o punkcie zwrotnym w życiu Indian, Hiszpanów i samego biskupa Zumárragi, którego nieustające konflikty doprowadziły do powątpiewania w pomyślną przyszłość Nowego Świata. Historycznie, pierwszym wymiernym dowodem na masową, radykalną zmianę w życiu rdzennej ludności, był zalew nawróceń w wyniku objawień
– czytamy w książce *Matka Boża z Guadalupe. Patronka cywilizacji miłości* (tytuł oryginalny: Our Lady of Guadalupe: Mother of the Civilization of Love).
Weszłaś głęboko w serca wiernych przez znak Twej obecności – Twój obraz w tym sanktuarium (...). Bądź w naszych rodzinach, w naszych parafiach, misjach, diecezjach, w całych narodach (...). Ofiarujemy i polecamy Tobie (...) to wszystko, co należy do naszej pasterskiej odpowiedzialności, ufając, że będziesz z nami i pomożesz nam wypełnić to, co polecił nam Twój Syn. Tobie przynosimy tę ufność bez granic i z tą ufnością (...) chcemy jeszcze mocniej związać z Tobą nasze posługiwanie, nasz Kościół i życie naszych narodów. Pragniemy złożyć w Twe ręce całą naszą przyszłość
– powiedział Jan Paweł II podczas homilii w Bazylice Matki Bożej z Guadalupe w Meksyku, 27 stycznia 1979 roku.
