Gość oczekiwany

Jedyna sztuka teatralna Zofii Kossak napisana i wystawiona po raz pierwszy podczas okupacji.

„Motyw Jezusa chodzącego po świecie, zaglądającego do domów i serc ludzkich, jest częsty w podaniach ludowych całego chrześcijaństwa, w polskich szczególnie. Stanowi dowód zrozumienia wszechobecności Bożej i Bożej miłości. W niniejszym obrazku treść została żywcem zaczerpnięta z popularnej bajki śląskiej.
[...] ta bajka jest obrazem dramatu, jaki codziennie i na całym świecie w milionach replik rozgrywa się pomiędzy Bogiem a ludźmi. Bóg nieustannie przychodzi do ludzi, narzuca się im. Odtrącony, powraca wielokrotnie. Ludzie, którzy przyjmują Go w prostocie i bezinteresownej miłości, są przezeń obdarowani hojną, opływającą miarą, są szczęśliwsi, niż mogli wymarzyć. Natomiast biada tym, którzy pragną widzieć Boga dla spodziewanych korzyści lub podporządkowaniu Go innemu panu.
Czyli, krótko mówiąc, celem przedstawienia jest, by każdy widz wychodząc zadał sobie pytanie, jak przyjął kołaczącego doń Boga wczoraj, przedwczoraj, dziś - i jak Go przyjmie nazajutrz." (Zofia Kossak, Zamiast wstępu)