Przypowieści Jezusa

Bóg, co jest niepojęte i wyraża Jego ogromną miłość do ludzi, od zawsze szukał sposobności, by przemawiać do swych dzieci. Historia dialogu Boga z człowiekiem dzieli się na dwa zasadnicze etapy: Stary i Nowy Testament. List do Hebrajczyków wyraził tę prawdę słowami: „Wielokrotnie i na
różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców naszych przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna” (Hbr 1, 1–2). Spotkanie z nauczającym Jezusem stało się dla całej ludzkości niezwykłą sposobnością, aby dowiedzieć się o królestwie Bożym. Jezus wielokrotnie podkreślał, że przyszedł, bo ma do spełnienia specjalne posłannictwo:  „aby dać świadectwo”, „aby pouczyć”, „aby ludzie poznali”, „aby nie byli nieświadomi”.  (…)

Przypowieści Jezusa stanowią tak ważną część literatury biblijnej, a tym samym całej literatury światowej, że ich znajomość jest obowiązkiem wszystkich, którzy poczuwają się do korzeni europejskiej kultury – bez względu na deklarowane wyznanie, a nawet jego brak. Tym bardziej są szczególnym wyzwaniem dla wierzących chrześcijan, którzy poszukują w nich źródeł prawdy o Chrystusie i Jego nauce. Ogromny ideowy potencjał tych krótkich tekstów jest ciągle na nowo odkrywany i ubogaca kulturę współczesną.

Ks. prof. Andrzej Zwoliński (ur. 1957) był kierownikiem Katedry Katolickiej Nauki Społecznej Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. Otrzymał medal Plus Ultra za wytrwałość w pracy o ideały Solidarności 1980–1988. Jest autorem ponad 100 publikacji książkowych oraz kilkuset artykułów naukowych i popularnonaukowych. Laureat nagrody Pro Redemptione 2022.