Złoty pierścień
"W pewnym dalekim kraju byli sobie król i królowa. Mieli dziesięcioletnią córeczkę jedynaczkę, którą wszyscy nazywali „Chmurką". Przezwano ją tak dlatego, że nieustannie, od rana do wieczora, była kwaśna i niezadowolona ze wszystkiego. A jednak łatwo sobie wyobrazić możecie, że królewna nie miała żadnego rzeczywistego powodu do niezadowolenia, bo każdy starał się jej dogodzić. Nie sprzeciwiano się jej nigdy w niczym: na skinienie swoje miała wszystko, o czym tylko zamarzyła. Ach, to właśnie było podobno przyczyną nieustannych dąsów i grymasów!" (fragment książki)
Autorka baśni „Złoty pierścień” - Zofia Urbanowska była pisarką i dziennikarką, za swą twórczość nagrodzona została Krzyżem Oficerskim Odrodzenia Polski - Polonia Restituta oraz Srebrnym Wawrzynem Akademii Literatury. W jej książkach odnajdujemy podstawowe cechy epoki łączącej patriotyzm i przywiązanie do rodzimych tradycji z pozytywistycznym scjentyzmem i ideą pracy organicznej. Świadomość siły i atrakcyjności baśniowych wątków, wykorzystywanych w książkach dla młodszych i starszych czytelników przyniesie pisarce zasłużony tytuł prekursorki rodzimego fantasy.
„Złoty pierścień” ukazał się po raz pierwszy w roku 1916. Baśń opowiada o dziesięcioletniej królewnie Zorynie, którą ze względu na przykry charakter nazywano Chmurką lub Grymaśnicą. Mimo usilnych starań służby i rodziców trudno było zadowolić rozkapryszoną dziewczynkę, której nieczułe serce było źródłem zgryzoty dla najbliższych. Na pomoc rodzinie przychodzi chrzestna matka Zoryny - bajkowa wróżka Piorunna (ta sama, która kazała przemienić leniwego Gucia w utworze „Gucio Zaczarowany”) i zsyła na nią magiczny sen, w którym daje królewnie szansę odpokutowania winy. Dziewczynka jako gęsiarka poznaje jak smakuje życie ubogich ludzi: czarny chleb i czysta woda; czym jest niedostatek, praca i tęsknota. Utwór, jak przystało na baśń, dobrze się kończy i wróżka Piorunna po raz kolejny spełnia dobry uczynek, dając cenny materiał dla rodziców i dzieci. Wróżka Piorunna poddając dziewczynkę zaskakującej przemianie, dopełnia tylko proces wychowania. Ta prawda, choć „między bajki włożona”, wydaje się być wciąż aktualna, a baśń Urbanowskiej przybiera postać przesłania dla współczesnych rodziców. Baśniowa fabuła osadzona w realiach epoki, piękny język i nieprzemijający urok baśni „Złoty pierścień” uświadamiają wielką wagę lektur dziecięcych i pomagają współtworzyć wspólną dla dziadków, rodziców i dzieci przestrzeń wrażeń i wzruszeń.
Ilustracje: Kazimierz Wasilewski
Fundacja Servire Veritati Instytut Edukacji Narodowej